Hoi allemaal,

Vandaag is de dag dan aangebroken dat ik voor ongeveer vier maanden naar Duitsland verhuis om aan de universiteit Duisburg-Essen te studeren en in Essen te gaan wonen. Ik besloot met de trein richting Duitsland te gaan. Er is namelijk een nieuwe verbinding van Arnhem richting Düsseldorf. Als ik dan in Oberhausen overstap naar Essen, ben ik er zo. Helaas ging dit vanmorgen niet door, de treinen reden niet. Dan maar via Venlo. Nadat ik zo’n beetje elke overstap miste, was ik na 6 uur reizen eindelijk op de universiteit. Ik had het er moeilijk mee. Ik voelde me alleen. Tot mijn verbazing werd mij verteld dat ik ook nog eens 300 euro moest betalen als bijdrage aan de universiteit en het OV. WAT?! Oke, OV begrijp ik nog wel, maar dit had wel gemeld mogen worden.

Ik kreeg ontzettend veel informatie en papieren mee. En zo ging ik voor het eerst naar mijn kamer. Het was nog best moeilijk om het te vinden. Ik had wel een papiertje meegekregen met een screenshot van waar mijn straat zat, maar daar werd ik niet echt wijzer van. Ook had ik geen internet. Daar stond ik dan… Ik zag iemand de hond uitlaten en besloot aan haar te vragen hoe ik bij mijn straat kon komen. Zij wist mij gelukkig te helpen.

Eenmaal in mijn kamer moest ik het internet gaan regelen, wat helemaal niet werkte. Ik had netjes alle stappen gevolgd die ik in de mail had ontvangen, maar het internet ging het niet doen. Ook was er verder geen WiFi in het gebouw. Als je WiFi wilde, had ik gehoord, moest je zelf een router gaan kopen. Daar had ik niet zoveel zin in. Nog meer geld kwijt, en wat moet ik ermee als ik weer klaar ben in Essen? Dan maar even zonder internet. Gelukkig heb ik wel WiFi op de universiteit en heb ik een telefoonbundel waarmee ik kan appen.

Vrijdag was de eerste introductie dag. Niet bijzonder goed aangepakt, helaas. Al snel let ik niet helemaal meer op. (Alle informatie die wordt gegeven hebben we ook in alle mailtjes staan.) Die middag ga ik met nog een paar naar het winkelcentrum van Essen. Hoop gedoe bij de Saturn, want ja, Duitsland kent WiFi niet zo goed… Ik snap sowieso niet zo goed waarom er in de gebouwen waar de Erasmus studenten zitten niet een gewoon WiFi netwerk is. We zijn toch niet de eerste generatie die hier komt om een paar maandjes hier te studeren? Ik besloot dat ik niet zoveel moeite ging stoppen in een router etc. Kost me te veel geld en zo heel erg de behoefte naar internet heb ik niet.

Op maandag gingen de introductiedagen verder. We zijn naar het Landschaftspark in Duisburg geweest. Na afloop zijn we nog even in een kroegje geweest met de Erasmus studenten en hebben de meeste nog wat gegeten. Vervolgens gingen L. en ik weer richting onze kamer en hebben we P. begeleid naar zijn kamer. P. is namelijk blind. Heel bijzonder hoe hij dit dan toch durft te doen. We hebben fijn met elkaar gekletst.

Een vrij intensieve week.